Przewodnictwo elektrolityczne właściwe χ jest przewodnictwem 1 cm3
roztworu i jest odwrotnością oporu właściwego:
Χ = 1/ς = l/sR = K1/R
Przewodnictwo właściwe elektrolitów w przeciwieństwie do przewodnictwa
metali wzrasta ze wzrostem temperatury. Podwyższenie temperatury o 1oC
powoduje wzrost przewodnictwa o2 – 2,5%. Przyczyną tego jest spadek lepkości
roztworu.
Przewodnictwo równoważnikowe Λv jest przewodnictwem warstwy
roztworu o objętości V cm3, zawartej między elektrodami oddalonymi
od siebie o 1 cm
i zawierającej 1 gramorównoważnik elektrolitu.
Λv =
χv = χ1000/c
Przewodnictwo molowe Λm jest przewodnictwem warstwy roztworu o
objętości V m3 zawartej między elektrodami oddalonymi od siebie o 1 m i zawierającej 1 kmol
elektrolitu. Wymiarem przewodnictwa molowego jest m2om-1kmol-1.
Na podstawie
dużej ilości pomiarów Kohlrausch stwierdził, że przewodnictwo równoważnikowe
zmniejsza się ze wzrostem stężenia elektrolitu, a zależność tę można wyrazić
wzorem:
Λv =
Λo - kc½
Graniczne przewodnictwo równoważnikowe można przedstawić jako sumę
granicznych przewodnictw jonowych:
Λo =
λo+ + λo-
Równanie to jest
zwane prawem niezależnego ruchu jonów Kohlrauscha.
Przewodnictwo właściwe elektrolitu będzie rosło ze wzrostem ilości jonów
w jednostce objętości, czyli będzie wprost proporcjonalne do stężenia
elektrolitu i jego stopnia dysocjacji. Zależność tę można wyrazić wzorem:
Χ = cαF/u+
+ u-/
Jeżeli wyrażenie
to podstawi się do wzoru na przewodnictwo równoważnikowe, a c wyrazi się w
valdm3, to uzyskamy:
Λv =
χ1/c = αF/u+ + u-/ = α/Fu+ + Fu-/
W przypadku
elektrolitów słabych α szybko maleje ze wzrostem stężenia. Zaznacza się to na
rysunku jako gwałtowny spadek Λv ze wzrostem stężenia. Jeżeli
rozpatrywany elektrolit jest nieskończenie rozcieńczony /α = 1/, to niezależnie
od jego mocy można napisać:
Λv = Fuo+ + Fuo-
Zależność wyrażona tym wzorem jest znana jako prawo
niezależnego ruchu jonów Kohlrauscha. Ze wzoru wynika:
Fuo+
= λo+
Fuo- = λo-
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz