Fizyka jest nauką przyrodniczą. Przedmiotem jej badań jest świat
materialny, zwany także przyrodą. Fizyka bada własności świata materialnego
oraz zachodzące w nim zjawiska, stara się poznać prawa rządzące materią.
Podstawowa metoda badań stosowana w fizyce polega na dokonywaniu obserwacji zjawisk i przeprowadzaniu eksperymentów. Na podstawie zebranych danych
formułuje się prawa fizyczne. Fundamentalne prawa, na których
opiera się pewna teoria, są nazywane zasadami.
Główny cel - poszukiwanie i poznawanie podstawowych praw
przyrody, od których zależą wszystkie zjawiska fizyczne.
Wielkości fizyczne. Prawa fizyki są
wyrażane matematycznymi równaniami wiążącymi wielkości fizyczne. Wielkością
fizyczną nazywamy taką własność ciała
lub zjawiska, którą można porównać ilościowo z taką samą własnością innego
ciała lub zjawiska.
Przykłady wielkości fizycznych: długość, prędkość, praca, napięcie elektryczne,
temperatura, masa, … Wiele wielkości fizycznych jest współzależnych.
Np. prędkość jest
długością podzieloną przez czas, gęstość jest masą podzieloną
przez objętość itd.
Rozróżniamy wielkości podstawowe (określone przez podanie sposobu ich pomiaru) i pochodne
(wyrażane za pomocą wielkości podstawowych).
Wielkości
fizyczne muszą mieć określone jednostki.
Jednostki
wielkości podstawowych – jednostki podstawowe.
Jednostki wielkości
pochodnych – jednostki pochodne.
Przykład: Przyjmijmy
za wielkości podstawowe długość i czas, a za ich jednostki podstawowe – metr i
sekundę. Prędkość jest wielkością pochodną
Międzynarodowy układ jednostek SI. Wielkości podstawowe (jednostki): długość (metr), masa (kilogram), czas (sekunda), ilość substancji (mol), natężenie prądu elektrycznego (amper), temperatura (kelwin), światłość (kandela).
Oprócz jednostek
podstawowych i pochodnych używa się jednostek uzupełniających (radian – kąt płaski, steradian – kąt bryłowy).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz